Gotta love Cambodia

We zitten ondertussen alweer in Thailand (en bijna in Laos) dus hier weer een reisverhaaltje over ons geliefde Cambodja. Ons vorige verslag eindigde in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Ons laatste dagje in Phnom Penh gingen we naar de markt en verschillende tempels. Nieuwjaar wordt hier gevierd met volwassenen die allemaal blije kinderspelletjes doen zoals tikkertje, pinata slaan etc. Echt grappig om ze zo enthousiast bezig te zien, in NL doen mensen dat alleen met een flinke slok alcohol op :). 'S avonds hadden we afgesproken met Frank (Amerikaanse jongen die we in de Duitse biertent hadden ontmoet) wat te gaan eten en drinken. Omdat de kroegen allemaal vroeg sloten moesten van kroeg naar kroeg. Toen ook de Duitse biertent sloot zagen we nog wat jongeren nieuwjaarsspelletjes spelen. Wij erop af en blij meegedaan. Echt enorm grappig om midden in de nacht allemaal spelletjes, zoals zaklopen, te spelen met de Cambodjanen. Daarna deden we nog een soort tikkertjes spel waarbij elke keer een jongen & meisje hand in hand om de groep heen moesten rennen. Alle meisjes zaten volgens ons te hopen dat ze niet met onze competitive frank mee moesten rennen want hij sleurde gewoon iedereen achter zich aan. Ook Malon moest er helaas aan geloven.. Mooi avondje!

De volgende dag met de bus naar Sihanoukville, het Salou van Cambodja! Sihanoukville bestaat uit 5/6 strandjes die allemaal een paar km van elkaar afliggen. Wij besloten om naar Otres 2 te gaan, een bounty strandje waar het heerlijk vertoeven is, en 10 minuutjes met de tuctuc van alle gekte in Serendipity af. Hier kunnen we heel kort over zijn; overdag lekker aan het strand gelegen, gezwommen in de superblauwe zee en genoten van het lekkere eten, drankjes en de gezellige mensen. 1 dag was anders, toen we met 9 man een boottrip hadden geregeld. Dit feestje leek al na een uur in het water te vallen toen Frank bij het eerste snorkeleilandje al pinnen in zijn voet had van een aggressieve zee-egel. Gelukkig had onze bootbestuurder in een ver verleden geneeskunde gestudeerd want hij wist wel hoe je het op moest lossen: Een snorkel pakken en zo hard mogelijk op die voet meppen.. Frank ging echt kapot maar daarna voelde hij zich wel beter.. Dussss door met de boottrip! Nog wat eilandjes bezocht en uiteindelijk op een idyllisch bounty eiland met alleen wat hutjes gestopt voor een lunch en wat chill-tijd. Na een gezellige lunch was iedereen gestrand op de strandbedjes en hangmatjes, toen achter ons Kearon ineens schreeuwe en voorbij kwam gerend. Hij lag te doezelen in zijn hangmat toen hij werd verrast door een kudde wilde koeien. Frenchy had de boodschappen bij de hangmatjes laten staan en binnen no time was het fruit opgeschrokt en de koekjes afgelebberd haha. Weg 11 euro aan boodschappen.. Weer terug op de boot! Weer naar een mooi snorkeleilandje. Iedereen die Kelly een beetje kent weet dat ze niet terugdeinst voor spinnen, ratten en andere insecten, maar dat ze als de dood is voor vissen.... Ze was daarom ook heel trots op zichzelf dat ze hier ook mee gesnorkeld heeft! We zouden hier ook de zonsondergang gaan kijken maar we zagen alleen maar zwarte wolken aankomen dus ineens moesten we van onze kapitein vlug de boot in om terug te gaan naar Otres 2. Halverwege begon het te regenen en hoewel het bootje een dak had was na 5 min gewoon alles en iedereen doorweekt. Het kwam echt met bakken uit de lucht waardoor je op een gegeven moment nog maar een paar meter voor je kon kijken. Ook waaide en onweerde het enorm. Vande ene kant heel gaaf om in zo'n storm in een klein rotbootje op zee te zitten, maar stiekem waren we toch wel blij toen we helemaal veilig (en verkleumd) weer aan land stonden. 'S avonds wilden we met onze make-uploze gezichten en jogging kleding alleen ff gaan pinnen in Serendipity, maar dit werd een geweldige avond met onze eerste shotjes absinth, beerpong en heel veel verf tijdens de glow in the dark party. De volgende dag heerlijk liggen relaxen op het strand (en een manicure voor 2 dollar laten doen om alle verf onder onze nagels vandaan te krijgen). 'S middags was het voor ons tijd om Otres 2 te verlaten, dus afscheid genomen van de geweldige plek en de leuke mensen daar! Af en toe wel lastig hoor, want met reizen kom je op zulke mooie plekjes en ontmoet je zoveel leuke mensen dat het af en toe wel moeilijk is om weer door te gaan :). Mja we mogen niet klagen he. In Serendipity wilden we een bus regelen naar onze volgende bestemming: Battabang. Helaas was dit niet meer mogelijk, dus besloten we om Frank te gaan stalken en hem achterna te reizen naar Siem Reap (bekend om de tempels van Ankor). Omdat ook alle normale nachtbussen naar Siem Reap vol zaten boekten we een super de luxe nachtbus met bedden, wifi, stopcontacten en tv scherm.... Natuurlijk bleek hier helemaal niets van waar, en was het gewoon een ruim 1-persoonsbed (voor ons 2e), zonder raam, met airco zonder klepjes (ijskoud) etc. Maargoed nadat we met ductape (heilig spul!) de airco hadden dichtgeplakt, was het best goed vertoeven die nacht. Wij waren wel blij dat we met z'n 2e waren. Van kearon hoorde we dat hij zo'n bus in Loas had gehad en de man uit Laos die naast hem lag ging gewoon met zijn hoofd op Kearon's schouder liggen om mee te kijken met z'n Ipad.. haha.

'S ochtends vroeg kwamen we aan in Siem Reap, waar we meteen met de Nederlandse Wim en Dian in de tuctuc afspraken om vandaag de tempels van Ankor te bezoeken (1 van de moderne 7 wereldwonderen). Als eerste gingen we naar Ankor Wat (de bekendste tempel). Dit is ook wel echt een plaatje! Daarna de tempels van Bayon bezocht, wat ook mooi was. Maar wij vonden het hoogtepunt toch wel de “tomb raider” tempel! Wat een magische plek is dit. Het ligt helemaal tussen de bomen (letterlijk!). Want de bomen zijn gewoon tussen en over de tempel gegroeid. Kelly wist dat je ergens een hele mooie poort had waar iedereen altijd een foto maakt. Dus wij allemaal verlaten poortjes en gangetjes in op zoek naar die fotoplek. Toen we na een kwartier struinen door onbewandelde paden uitkwamen in de bewoonde wereld bleek dat er gewoon een aangelegd houten pad naartoe loopt... niet te missen dus..! De dag afgesloten met een hele mooie zonsondergang.

De volgende dag in luxe doorgebracht! Frank kon namenlijk via zijn werk in het meest luxe hotel van Siem Reap overnachten, dus dit zouden we ook wel even checken. Lekker de middag gezwommen en gechilled aan het zwembad van het resort. Nice! Daarna voor de 3e en laatste keer afscheid genomen van Frank.

De dag erop konden we dan eindelijk naar Battabang. Toen we de binnenkant van de bus zagen waren we heel blij dat we de enige twee stoelen hadden waar de veren niet half uit sprongen. De busrit was het eerste half uur ook prima, maar toen stapte half Cambodja erbij en werd het hele gangpad gevuld met krukjes.. En toen viel ook nog de airco uit. Dus binnen no time was iedereen zeiknat van het zweet.. Heerlijke rit dus. We waren ook echt ontzettend blij toen we bij aankomst in het hostel een gratis ijskoud welkomstbiertje kregen.. Hallelujaaaa. 'S middags ff het dorpje ingeweest, en 's avonds meegedaan aan de pubquiz waar Malon en ik maarliefst 1 antwoord hebben bijgedragen. Mja over honkballers, science fiction figuren en oude Amerikaanse politici hoef je ons niets te vragen.. Gelukkig hadden we wel de coolste naam met ons groepje dus toch nog een shotje gewonnen.

Het is ondertussen echt gigantisch warm in Cambodja (40 graden en meer). Het zwemmen bij resort was ons goed bevallen dus deze ochtend weer naar een resort gelopen en daar genoten van het grote privezwembad. Het was zo warm dat we het water ook gewoon niet uit zijn geweest. Toen we smiddags naar de kookcursus sjokten begon de lucht echt gevaarlijk zwart te zien. 5 minuten later begon het zo hard te waaien dat de bomen veel van hun takken en blaadjes verloren en er parasols omvielen (op Kelly). Dus besloten we maar even te schuilen. En toen ging het los! De regen kwam met bakken uit de lucht, gepaard met harde windstoten en onweer. Zelfs voor de Cambodjanen was het echt een heel spectacel. Op een gegeven moment zagen we allemaal mensen de straat oprennen en naar dingen zoeken.. Bleek dat het ook hagelde en dat is hier al 30/50 jaar (hier verschillen de meningen over :)) niet meer voorgekomen. Ze aten de hagel ook op... Later hoorde we dat het eten van 7 hagelstenen zorgt voor een goede gezondheid. Juist ja! Geen wonder dat de Nederlanders zo oud worden. Toen we na een half uur onze tocht hervatte naar de kookcursus zagen we wel dat de storm een enorme ravage had aangericht. Kapotte bomen, dakpannen op straat etc. Toen kon de kookcursus toch echt beginnen! Samen met een israelisch stelletje en onze gids gingen we naar de markt. Het is hier allemaal wel vers maar als je de geuren hier ruikt en de duizenden vliegen op het vlees ziet zitten vergaat je eetlust toch wel even. Tijdens de cursus maakten we springrolls, Amok en Luk Lak, en we willen niet opscheppen maar dit is sowieso het lekkerste wat we tot nu toe hier hebben gegeten!! Het eten was ook heel gezellig met de Israeliers. Zij vertelden veel over de Israel-Palestina kwestie, wat echt heel interessant is! Zo kunnen wij ons niet voorstellen dat je het normaal vindt om in de bus (onbewust) kleding en tassen van passagiers te checken en thuis altijd gasmakers klaar te hebben liggen. Maar zij zien het gewoon als hun normale gang van zaken, die 1 of 2 keer per jaar wordt onderbroken door wat bomaanslagen.

De dag erna was het gewoon weer abnormaal warm, blegh! We hadden ook nergens zin in. Uiteindelijk toch besloten om met een Engels stel een tuctuc te huren voor een middag en de omgeving van Battabang te bekijken en dit was echt super leuk! Als eerste gingen we naar de bambootrain. Dit is een enkelzijdig spoor waar je met een bamboo karretje overheen gaat. Ons leek dit best saai, maar het was echt tof! De omgeving was heel mooi en er zat een motor op, dus ging lekker snel (heerlijk met dit weer!). Er geldt ook de regel dat als je een tegenligger tegenkomt, het karretje met de minste personen van het spoor afmoet. Hell Yeah! Wij hebben 4x lekker op onze luie reet moge blijven zitten. Hierna gingen we naar Phnom Sampeau, een aantal tempels op een berg die je kon beklimmen. Malon en ik begonnen fanatiek de berg te beklimmen, waardoor we de helft van de hoogtepunten gemist hadden (die bleken al halverwege de berg te zijn). Eenmaal op de berg was er nog een hindernis: wilde apen... Malon ging er als eerste heel stoer voorbij, en net toen Kelly wilde gaan, viel de grote aap een stelletje aan waarbij hij de drinkfles afpakte. Wel mooi om te zien hoe zij die zoals een mens opendraaien en water drinken. Na 10 minuten durfde Kelly er ook langs te lopen. Bij de tempel stond ook een of andere freak die zo uit een horrorfilm weg gelopen leek te zijn dus hier ook weer snel weg. Als slot van de dag gingen we naar de Batcave. Elke dag tegen zonsondergang komen hier miljoenen vleermuizen uitgevlogen die op zoek gaan naar eten. Dit was zo ontzettend gaaf om te zien! Een grote zwerm vleermuizen vliegt gewoon een half uur lang uit die grot. Er was ook een Amerikaans programma aan het filmen met drones (ofzoiets) en een presentator die maar bleef roepen : WE HAVE GOT BATS. Op onze weg terug naar Battabang zag je nog overal de zwerm vleermuizen.

In Cambodja hebben we onze route omgegooid. Ipv naar Laos te gaan, besloten we eerst Thailand een bezoekje te brengen. Dus met moeite hebben we afscheid genomen van Cambodja, wij vonden het echt een geweldig mooi land met hele lieve mensen, relaxte backpackers en gewoon overal een goede sfeer! Loved it :). Nu tijd voor Thailand, we hebben er een hele dag over gedaan om in Bangkok te komen. Toen we voor de eerste keer stopten in Thailand verbaasden we ons over alle producten in de supermarkt. Wow Westers! Zo dachten we ook ketchupchips bemachtigt te hebben, maar dit bleek gewoon naturel chips te zijn die je in een zakje ketchup moest dippen.. Oke dus toch niet helemaal 'onze' producten. In Bangkok aangekomen proberen contact te zoeken met Juul en Raoul, die ook in Bangkok zouden moeten zitten. Toen dat niet lukte zelf Koa San Road ontdekt (bleek de dag erna dat we in een hele andere straat waren, maargoed ook gezellig!). Toen we rond 2:00 's nachts wilden gaan slapen bleek dat een beetje te voorbarig, want iemand in onze dorm had een meisje meegenomen waarbij ze niet lagen te friemelen onder de dekens maar gewoon schaamteloos seks hadden. Zelfs de mp3-speler kon het geluid niet buitenhouden...

We besloten om ons eerste dagje Bangkok door te brengen op de weekend market. Het is nog een hele sport om een taxi te regelen die op meter loopt en je niet probeert op te lichten. Uiteindelijk eentje gevonden en toen arriveerden we in het Walhalla. Waaauw wat een mooie spullen. Waar ze in Vietnam en Cambodja op de markt overal dezelfde spullen verkopen, had elke boutique hier zijn eigen spullen. En allemaal super mooi en westers!!! Er zijn hier ook iets van 15.000 kraampjes. We hebben heel de middag rond gestruind en nog niet eens alles gezien. Maar hier gaan we zeker nog naartoe voordat we terugvliegen naar NL! 'S avonds eindelijk met Juul en Raoul afgesproken! In de rij gestaan voor de 'lekkerste Pad Thai' van Bangkok. Was inderdaad lekker en daarna nog naar Koa San road om een meter bier te drinken.

Dag 2 Bangkok was niet zo bijzonder omdat we heel veel moesten regelen (visums, vliegtickets, hostels etc etc) en Malon echt ziek werd. Dus ook keertje op tijd naar bed.
Volgende dag was Malon nog steeds goed ziek Juul was ondertussen alweer naar Hanoi gevlogen, maar gelukkig was Raoul er nog om wat gezelligs met Kelly te doen. We besloten om het MBK shoppingcenter te lopen omdat Raoul nog wat souvenirtjes nodig had. Echt grappig winkelcentrum, je loopt van een soort heuvelgalerie zo in een aziatische markt. Hier veel te fanatiek in de gamehal basketball, mariokart en airhockey gespeeld. Van dat gamen krijg je honger en ze hadden hier ook zo'n Aziatisch food court waar allemaal kraampjes in een cirkel staan en je overal wat kan halen. Super lekker! Op de weg terug zag Kelly ineens een krokodil uit het riool komen... Na beter kijken bleken het twee varanen te zijn. Echt vreemd om deze grote beesten midden in Bangkok te zien.
Dag erna weer een regeldagje. Maar gelukkig de laatste dag in Bangkok. Wij vonden hier niet veel te zien en wat ons verbaasde is dat de mensen hier geen pepernoot Engels praten (en niet zo vriendelijk zijn). Het vriendelijkste gezicht dat we deze dagen hebben gezien is van het vrouwtje bij de Myanmar ambassade, dus dat belooft veel goeds!

Na de nachttrein in het noorden van Thailand aangekomen (Chiang Mai). Malon had die nacht geen oog dicht gedaan en was nog steeds ziek, dus toen we in de middag daar aankwamen is Kelly alleen even het stadje gaan verkennen.
Dag erop voelde ze zich wel iets beter dus besloten we om het rustig aan te doen. We gingen even lekker relaxen in het park waar we echt veel te veel lol hebben gehad met het voeren van de duiven en vissen. Als je ons bezig zag dacht je dat we nog nooit een duif gezien hadden. We hebben ook de goede actie van de dag gehad, want er was een duif in het water geraakt die er niet meer uit kon en bezig was te verdrinken. Toen hij naar de kant was gedreven heeft Malon hem eruit gevist, hebben we hem in het zonnetje gelegd en voer gegeven. Nu maar fingers crossed dat er geen wilde hond met honger in de buurt was. Daarna heeft Kelly haar eerste thaise massage gehad door vrouwen die in de laatste stage van hun gevangenis tijd zitten. Was heerlijk! Je moet er echter wel enigszins lenig voor zijn, dus Malon was blij dat ze hem deze keer geskipt had.

Morgen gaan we ein-de-lijk naar het lang geplande Elephant Nature Park. Een park waar o.a. mishandelde olifanten worden opgevangen en verzorgd. Als toerist mag je hier een dagje meehelpen met het wassen en voeren van de olifanten. Hier hoorden we zo'n gave verhalen over dat hebben besloten om hier ook een overnachting te boeken. De komende twee dagen zitten we dus gezellig tussen de olifanten!

Hoe langer we hier zijn, hoe langer de verhalen worden, dus dat belooft wat voor de resterende 1,5 maand;) Hopelijk blijven jullie tot het einde wakker.

Heeeel veel liefs!!